Ben je het zat om steeds dezelfde klassieke films te kijken? Dan is deze gerangschikte samenvatting van de 13 meest ondergewaardeerde films aller tijden precies wat je nodig hebt!
Alle films op deze lijst werden door critici afgekraakt, geflopt aan de kassa, of allebei. Ze zijn ook veel vermakelijker dan hun eerste ontvangst doet vermoeden. Dus, wie weet? Misschien wacht jouw nieuwe favoriete film hieronder op je!
13. Het dorp
M. Night Shyamalan verdeelde het publiek met Het dorp’s grote wending, die zelfs voor de normen van de regisseur vergezocht is. Maar als je de onwaarschijnlijke uitbetaling ervan kunt slikken — zelfs als je kan niet — Het dorp is een verdomd goede thriller voor het grootste deel van de speelduur. Shyamalan wringt elk greintje sfeer uit de periode-setting van de film, cameraman Roger Deakins laat het er allemaal prachtig uitzien, en Bryce Dallas Howard en Joaquin Phoenix leiden een geweldige cast. Van alle films van Shyamalan, Het dorp is veruit de meest onderschatte.
12. Wolkenatlas
De voor de hand liggende keuze voor een ondergewaardeerde film van de Wachowskis is Snelheidsracer. Toch is dat degene die iedereen altijd aanhaalt als een over het hoofd gezien juweeltje; als er al iets is, Snelheidsracer is nu correct beoordeeld! Dus in plaats daarvan is onze keuze de Wachowskis’ verfilming uit 2012 van de roman van David Mitchell Wolkenatlas. Co-regie met Tom Tykwer, het is een grote, glorieuze puinhoop die vaak afdwaalt naar regelrechte slechte smaak (zelfs kijkers die het woord “problematisch” verafschuwen, zullen het waarschijnlijk minstens één keer mompelen). Toch is het ook een diep ontroerende meditatie over leven, dood en de menselijke conditie.
11. Dat ding dat je doet!
Dat ding dat je doet! is een shoo-in voor elke lijst van de meest onderschatte films aller tijden. Het is zo’n zachte musicalkomedie dat andere, hardere films de neiging hebben om het in het publieke bewustzijn opzij te schuiven. Dat is echt jammer, want Tom Hanks’ film — zijn regiedebuut — over een one-hit-wonderband in de jaren 60 is van begin tot eind ronduit charmant. De credits hiervoor komen grotendeels toe aan de sterren Tom Everett Scott, Liv Tyler, Johnathon Schaech, Steve Zahn en Ethan Embry, die een dynamietchemie hebben. Plus, de soundtrack klappen. Als je op zoek bent naar een nieuwe datefilm, neem dan Dat ding dat je doet! voor een ritje.
10. Grote fan
De dramedy uit 2009 Grote fan slechts een beperkte bioscoopvertoning, wat verklaart waarom de meeste mensen er een nachtje over hebben geslapen. Maar als je een sportfanaat bent (of iemand kent die dat is), moet je deze Patton Oswalt-film zeker bekijken. Oswalt portretteert Paul Aufiero, een superfan van de New York Giants wiens bijna ongezonde liefde voor zijn team op de proef wordt gesteld. Het is een ontwapenend genuanceerd portret dat humor en duistere onderstromen op een behendige manier in evenwicht brengt. Stel je een luchtige, voetbal-thema voor Koning van de komedieen je hebt een goed idee van wat je kunt verwachten Grote fan.
9.Sluiten
Slot is in wezen een one-man show op de best mogelijke manier. Het psychologische drama uit 2014 van schrijver-regisseur Steven Knight speelt zich bijna uitsluitend af in een auto bestuurd door Tom Hardy’s Ivan Locke. Het is oneindig veel meeslepender dan het klinkt, grotendeels dankzij Hardy’s sensationele optreden en Knights aangrijpende verhaal. De rij moordenaars met bijrollen, waaronder Olivia Colman, Ruth Wilson, Andrew Scott en Tom Holland, die als stemmen aan de andere kant van Ivans telefoonlijn optreden, verdienen ook veel lof.
8. De Assistent
Het drama van 2019 De Assistent was een van de eerste (zo niet de eerste) films om de #MeToo-beweging aan te pakken, en het is zonder twijfel een van de beste. Aangedreven door een krachtige hoofdrol van Ozark’s Julia Garner, het is een onverzettelijke momentopname van ongecontroleerde autoriteit en giftige werkomgevingen. Meer dan dat, de film van schrijver-regisseur Kitty Green roept de enablers (zoals Matthew Macfadyens ongevoelige hoofd HR) op die zulke omstandigheden mogelijk maken. Is De Assistent deprimerend als de hel? Zeker. Maar is het ook een van de meest onderschatte films aller tijden? Absoluut.
7. Het leven in het water met Steve Zissou
Een van Wes Andersons minst goed ontvangen films voor het grote scherm, Het leven in het water met Steve Zissou flopte in 2004. En eerlijk gezegd is de dramedy-avonturenfilm (als u de woordspeling vergeeft) een vreemde vis. Bill Murray’s Zissou en zijn eigenzinnige crew gaan op zoek naar wraak op een haai; dit is niet bepaald De Koninklijke Tenenbaums of Het Grand Budapest Hotel. Het is ook overvol met Andersons inmiddels polariserende twee-gevoeligheden en vaak slecht getimed. Maar als je voorbij de vele fouten kijkt, zul je een waardevolle verkenning van verlies, verdriet en het tegemoet treden van de toekomst vinden. Het leven in het water is niet Andersons beste werk, maar het is nog steeds een knaller.
6. Empire-records
Empire-records is de beste coming-of-age-dramedy die de meeste mensen nooit hebben gezien. Beperkt tot één dag, vertelt het het verhaal van een groep twintigers die de onafhankelijke platenzaak waar ze werken willen beschermen tegen een harteloze keten. De acteerbezetting — met onder andere Renée Zellweger, Liv Tyler, Anthony LaPaglia en Robin Tunney — is on point, net als de gelicentieerde soundtrack. Uw ervaring zal variëren op Rijksrecord’s eigenzinnige humor, maar er is een reden dat deze film als een cultklassieker wordt beschouwd.
5. De regels van aantrekking
Schrijver-regisseur Roger Avary’s De regels van aantrekking is gebaseerd op een roman van Bret Easton Ellis, wat het technisch gezien positioneert als onderdeel van hetzelfde universum als Amerikaanse PsychoDat is deels de reden waarom De regels van aantrekking kreeg zo’n kritische afstraffing: omdat mensen verwachtten dat het net zo zou spelen als die film. Maar Avary is niet geïnteresseerd in het nadoen van eerdere Ellis-bewerkingen met zijn satirische zwarte komedie uit 2002, en leunt zwaar op de excessen van zijn bronmateriaal waar zijn voorgangers zich verre van hielden. Het resultaat is een collegefilm als geen ander, gedragen door vrijwel elke “It”-acteur van begin jaren 2000.
4. Vanillelucht
Vanille lucht was een enorme afwijking voor filmmaker Cameron Crowe. Tot op de dag van vandaag is er niets anders zoals deze sci-fi psychologische thriller — een remake van de Spaanse film Open je ogen — op Crowe’s cv. Critici en publiek waren dan ook begrijpelijkerwijs verbijsterd toen de man achter Jerry Maguire opnieuw samen met Tom Cruise voor een geestverruimende (en, laten we eerlijk zijn, rommelige) verhandeling over sterfelijkheid en verlossing. Maar ontmoet Vanille lucht op zijn eigen voorwaarden, en je zult weggaan met de overtuiging dat je een van de meest onderschatte films ooit hebt gezien. Vraag ons alleen niet om het einde uit te leggen!
3. Koninkrijk der Hemelen
Een korte waarschuwing: we hebben het over de Koninkrijk der Hemelen director’s cut, niet de bioscooprelease. Dit is de favoriete versie van regisseur Ridley Scott van het epische historische drama — en met goede reden. Met 45 minuten meer schermtijd om mee te spelen, doet Scott veel beter werk door de personages en de wereld van zijn Crusades-blockbuster uit te diepen. Kortom: alles maakt een kavel meer verstand, intellectueel en emotioneel. Toegegeven, Orlando Bloom wordt nog steeds verkeerd gecast als Koninkrijk der Hemelen’s hoofdpersoon, Balian; dit is echter verre van een fatale fout.
2. Na sluitingstijd
Na sluitingstijd is (samen met De Wolf van Wall Street En De koning van de komedie) een van Martin Scorsese’s weinige pogingen tot regelrechte komedie. Het is ook gemakkelijk zijn meest over het hoofd geziene poging in het genre, die nooit boven de cultfilmstatus uitkwam. Maar degenen die het hebben meegemaakt Na sluitingstijd‘ winnende mix van screwball capriolen en film noir koesteren de film, en terecht. Dit verhaal van de hilarisch rampzalige nachtelijke odyssee van een kantoormedewerker is zo oppervlakkig of diep als je zelf wilt. Er ligt een berg symboliek begraven in Na sluitingstijdSpeelduur: 97 minuten, maar ook prima geschikt als een vermakelijk uitstapje door het nachtelijke Manhattan.
1. De moord op Jesse James door de lafaard Robert Ford
Andrew Dominiks De moord op Jesse James door de lafaard Robert Ford heeft een speelduur die bijna net zo onhandelbaar is als de titel. Het is niet alleen dat deze verfilming van Ron Hansens westernroman ruim twee uur duurt; het is ook dat het tempo — om het vriendelijk uit te drukken — “opzettelijk” is. Dat gezegd hebbende, de beloning voor geduldige kijkers is de rijke karakterstudies van Brad Pitt en Casey Affleck als de titulaire hoofdrolspelers van de film. De weelderige cinematografie van Roger Deakins is nog een reden om te blijven kijken, en dat is nog maar het topje van de ijsberg. Bijna niemand heeft het over De moord op Jesse James — maar zij zou moeten.
En dat zijn onze keuzes voor de 13 meest onderschatte films aller tijden. Bekijk ze nu!
