Windows Sandbox is een fenomenale toevoeging aan Windows 10, met een groot aantal toepassingen, variërend van het controleren van bestanden op malware tot rommelen met de instellingen van het besturingssysteem in het algemeen. Het is echter ook vatbaar voor een reeks problemen. Een tijdje geleden had ik het over de verschillende oplossingen voor de problemen met de internetverbinding die de Windows Sandbox zouden kunnen teisteren.
En vandaag ga ik de acties bespreken die u kunt nemen als u de foutmelding ‘Geen hypervisor gevonden’ krijgt wanneer u probeert deze te starten.
De hypervisor is een essentieel onderdeel van het besturingssysteem dat nodig is om virtuele machines te laten draaien, en deze fout wordt gegenereerd wanneer de Windows Sandbox er geen toegang toe heeft. Dus hieronder ga ik drie oplossingen voorstellen die je gemakkelijk kunt gebruiken om dingen in de goede richting te krijgen.
Ik raad u aan vanaf het begin te beginnen en de lijst af te werken. De laatste oplossing heeft me geholpen het probleem op te lossen toen ik het een tijdje geleden tegenkwam. Dat gezegd hebbende, is het altijd beter om eerst enkele van de meest plausibele oorzaken uit de weg te ruimen.
1. Controleer virtualisatie
Hoewel Windows Sandbox een wegwerpomgeving is, functioneert het net als elke andere virtuele machine. Wat betekent dat de hypervisor waarop het zogenaamd draait, niet werkt als CPU-virtualisatie is uitgeschakeld.
CPU-virtualisatie is een op hardware gebaseerde functie, maar tenzij u een verouderd systeem gebruikt, is de kans dat de processor dit ondersteunt vrij groot. Het moet echter worden ingeschakeld en er is een gemakkelijke manier om erachter te komen of dit het geval is.
Begin met het openen van Taakbeheer (klik met de rechtermuisknop op de taakbalk en klik vervolgens op Taakbeheer). Klik op het tabblad Prestaties op CPU en controleer vervolgens de status naast Virtualisatie – deze zou moeten lezen als Ingeschakeld. Als dit het geval is, gaat u naar het volgende gedeelte.
Als virtualisatie is uitgeschakeld, moet u naar het BIOS of UEFI van uw systeem gaan om de functie te activeren. De vangst hier is dat de hele procedure, hoewel vrij eenvoudig, verschilt van computer tot computer.
Als je eerdere ervaring hebt met het in- of uitschakelen van de functie, ga je gang en doe het. Als dit niet het geval is, is het verstandig om de documentatie van het moederbordmodel van uw computer te raadplegen voor de exacte instructies. Nadat u CPU-virtualisatie heeft ingeschakeld, probeert u Windows Sandbox uit te voeren.
In mijn geval moet ik het BIOS invoeren bij het opstarten van de computer door op F2 te drukken, ga naar het tabblad Geavanceerd en schakel vervolgens de optie met het label Intel Virtualization Technology in.
Opmerking:
2. Schakel Windows-functies in
Als CPU-virtualisatie is ingeschakeld, zou het vreemd zijn om de foutmelding ‘Geen hypervisor gevonden’ tegen te komen. Het is dus verstandig om een aantal op het besturingssysteem gebaseerde functies in te schakelen waarmee virtuele machines succesvol kunnen worden uitgevoerd.
Open hiervoor Windows-functies (type Windows toepassingen in het Start-menu en klik op Openen). Volg dat door de vakjes naast de volgende functies aan te vinken:
- Platform voor virtuele machines
- Windows Hypervisor-platform
Klik op OK om ze te activeren. Start uw computer daarna opnieuw op en controleer vervolgens of Windows Sandbox met succes wordt gestart zonder het resulterende foutbericht.
3. BCD-vermelding toevoegen
De laatste stap die u moet ondernemen, is ervoor te zorgen dat de hypervisor is geconfigureerd om automatisch te worden uitgevoerd bij het opstarten van de computer. Om dat te doen, moet u een item toevoegen aan de Boot Configuration Data (BCD) van uw computer met behulp van de opdrachtprompt.
Open een verhoogde opdrachtpromptconsole (type cmd in het menu Start en klik vervolgens op Als administrator uitvoeren). Voer vervolgens de volgende opdracht in de opdrachtpromptconsole in en druk vervolgens op Enter:
BCDEDIT /Set {current} hypervisorlaunchtype auto
Start je computer opnieuw op. Start opnieuw een verhoogde opdrachtpromptconsole, typ in BCDEDIT in de console en druk vervolgens op Enter. In de lijst die verschijnt, zou de status naast hypervisorlaunchtype Auto moeten zijn. Dat betekent dat de hypervisor met succes is geconfigureerd om bij het opstarten te worden uitgevoerd.
U bent nu klaar om te gaan. Start Windows Sandbox. En voila! Het zou waarschijnlijk meteen moeten laden.
Zelf zandbak
Het wegwerpkarakter van de Windows Sandbox maakt het een fantastisch hulpmiddel voor talloze toepassingen. En het is altijd het beste om ervoor te zorgen dat het goed werkt, zodat je het kunt opstarten wanneer je maar wilt. En hopelijk hebben de bovenstaande oplossingen gewerkt om die vervelende ‘Er is geen hypervisor gevonden’-fout voorgoed te verhelpen.
Als u nog steeds problemen ondervindt, probeer dan virtuele machines van derden van uw computer te verwijderen (zoals VirtualBox of VMWare) en controleer het opnieuw. De hypervisors die door deze platforms worden gebruikt, kunnen conflicten veroorzaken met die van Windows Sandbox, en daar moet u rekening mee houden.
Volgende: Bezorgd over uw privacy? Hier zijn 5 Windows 10-privacy-instellingen die u meteen moet wijzigen.
